Son əlavə olunanlar

Nağıllar, hekayələr

Banunun balaca dostları

Banunun pişiyinin üç balası doğulmuşdu. Elə şirin idilər ki...Bapbalaca ətcə...Banu sevindiyindən ora bura qaçır sevincini hamı ilə bölüşür,yenə təzədən qaçıb pişiklərə baxırdı. Bala pişiklər bütün gün süd əmir doyan kimi elə analarının qucağındaca yatırdılar.Banu bəzən saatlarla onlara tamaşa edir və bundan zövq alırdı.  

Kəpənək

Leyla bağdakı kəpənəklərə baxırdı. Kəpənəklər gül çiçəyə qonur, bağdakı gözəlliyə öz rəngli qanadları ilə rəng qatırdı. Leyla  bağdakı gözəlliyə baxmaqdan doymurdu. Kəpənəklər  sanki qanadlı çiçəklər idi.  

Ovçu Pirimin nağılı

Badi-badi giriftar, hamam-hamam içində, xəlbir saman içində, dəvə dəlləklik elər köhnə hamam içində. Hamamçının tası yox, baltaçının baltası, burdan bir tazı keçdi, onun da xaltası yox. Qarışqa şıllaq atdı, dəvənin budu batdı. Milçək mindik Kür keçdik, yabaynan dovğa içdik.  

Mehriban Nağıyeva. Qızılgül və Sarmaşıq

Gözəl bir yaz səhəri idi. Günəşin al şəfəqləri ətrafa səpələnmişdi. Qızılgül yorğun gözlərini açdı və ətrafa boylandı. Hər tərəf yaşıllığa, gül-çiçəyə qərq olsa da, bu gözəllik onun kefini açmırdı. Çünki onun gövdəsinə Sarmaşıq dolaşıb onu sıxırdı. Sarmaşıq özündən razı halda dilləndi:  

Xeyirxah kirpi

Meşədə lovğa bir dələ yaşayırdı. İşi-gücü kirpiyə lağ etmək idi. Bütün günü qəhqəhə çəkərək onu ələ salır, tikanlarına gülürdü. Kirpi buna görə çox  kədərlənir, günlərlə özünə qapanır, çölə çıxmaq istəmirdi. Amma günlərin bir günü çox acdığı üçün yuvadan bayıra çıxmalı oldu. Dələ də çox yaxında imiş. Başladı nə başladı:    

Ətirli dağ

Biri var idi, biri yox idi. Balaca bir qız var idi. Bu qızın adı Banu idi. Banugilin evləri dağ döşündə idi. Lap yaxınlıqda isə elə hündür dağ var idi ki, Banu bu dağın adını Ətirli dağ qoymuşdu. Həqiqətən, bu dağda bir-birindən gözəl ətirli çiçəklər bitirdi. Dağı çiçəklər elə bəzəyirdi ki, sanki ora xalça sərblər. Çiçəklərin  gözəl ətri ətrafı bürüyürdü. Hər cür çiçəklər, otlar vardı bu dağda.