Evrisfeyin işi-gücü Heraklın öhdəsindən gələ bilməyəcəyi tapşırıq axtarmaq idi. Bu qəhrəman onun yanına nökərçiliyə gələndən bəri padşahın dincliyi pozulmuşdu. İndiyə kimi qorxaqlığından və acizliyindən əzab çəkən Evrisfeyin ürəyini indi həm də paxıllıq qurdu gəmirirdi. Çünki o, hökmdar ola-ola onun nökəri dillərdə dastan olmuşdu.

Heraklın göstərdiyi qoçaqlıqların sorağı ölkələri, şəhərləri dolaşaraq dünyanın hər tərəfinə yayılmaqda idi. Hər yerdə adamlar və ilahlar bu qoçağı tərifləyirdilər. 

Evrisfeyin növbəti əmrini eşidən Herakl öz-özünə güldü. O fikirləşdi ki, Evrisfey, yəqin, daha bir şey fikirləşib tapa bilmir deyə ona belə asan tapşırıq verir. Yaxşı oldu, Kireney maralı dalınca qaçışın yorğunluğunu bu səfərdə çıxar. Herakl arxayın-arxayın Stimfal şəhərinə, oradansa bu qəribə quşların yaşadığı qalın meşəyə getdi.

Evrisfey Heraklın tapşırığı yerinə yetirdiyini eşidib yenə cin atına mindi. Sonra özünü toxtadıb nökərinin ovuna baxmaq istədi. O, fikirləşirdi ki, yəqin qaban Nemey şiri və Lerney əjdahası kimi qorxunc olmaz. Lakin Arqos padşahı vəhşi qabanın yekə, tüklü başını və irəli əyilmiş iti dişlərini görən kimi az qaldı özündən getsin. Bir təhər qaçıb yataq otağına girdi. Yorğanı başına çəkib xeyli titrədi. Bir qədər sonra  yuxuya getdi. İlahə Hera isə yenə öz məsləhəti ilə onun yuxusuna girdi.

Persey - Yunan mifologiyasında qəhrəman, Zevs və Danayanın oğludur. Aqos çarı – Akrisiy peyqəmbərə onun oğlunun olub olmayacağını öyrənmək üçün müraciət edir. Ona bildirilir ki, onun öz oğlan övladı olmayacaq, lakin qızı Danayanın dünyaya gətirmiş olacağı oğlan onu öldürəcəkdir. Bundan ehtiyat edən Akrisiy Danayaya heç bir kişi xeylağı yaxın düşə bilməməsi üçün onu zülmət zirzəmiyə salır. Danayanın gözəlliyinə vurulmuş Zevs özünü qızıl yağışa çevirərək, zirzəmiyə sirayət edir və qıza qovuşur, beləliklə Danaya Zevsdən uşağa qalmış olur. Oğlu Perseyi dünyaya gətirdikdən sonra atasından gizlin saxlamağa çalışsa da uşağın ağlaması onu aşkarlamış olur. 

Herakl qorxaq padşaha nökər olduğu günə lənət oxudu, ancaq günahlarını yada salıb, özünə toxtaqlıq verdi: yəqin ki, bir gün gələcək, ilahlar onun günahını bağışlayacaqlar, canı bu nökərçilikdən qurtaracaq. Bu düşüncələrlə Herakl İolayın üzündən öpüb öz evlərinə göndərdi və növbəti səfərə hazırlaşmağa başladı.