Son əlavə olunanlar

Nağıllar, hekayələr

Məhəmməd Füzuli. “Meyvələrin söhbəti”

Bahar fəsli idi. Çöllər, çəmənlər yaşıl don geymişdi. Qış yuxusundan ayılmış güllər, çiçəklər min rəngə çalırdı. Lalə elə qızarmışdı ki, elə bil bağrına dağ çəkmişdilər. Nərgizgülü bağa girən kimi ətrafına baxıb özünü itirdi. Bənövşə acizaciz boynunu əyib durmuşdu. Qönçələrin açıldığını görən şeyda bülbül sevinir, qızılgülə baxıb ah-naləyəbaşlayırdı. Çəmənlərdə yasəmənlərin xoş rəngi, ətri, gözəlliyi qəlbə fərəh verirdi. 

Nizami Gəncəvi. “Türküstan gözəlinin hekayəti”

Şеydа аdlı incә zövqlü bir mеmаr Bəhrаmşahın аrzusuylа iki il gеcә-gündüz işlәyәrәk yеddi rәngә çаlаn yеddi günbәzli nurlu bir sаrаy tikdi. Hәftәnin hәr gününü bir ölkә gözәlinin şirin hеkаyәtini dinlәmәklә kеçirәn Bәhrаm şаh yеkşәnbә günü sаrı günbәzә Yәğmәnаz аdlı Rum gözәlinin görüşünә gәldi.

Səbrin olmasa, heç nə öyrənə bilməzsən!

Qədim zamanlarda aqilbir qoca yaşayırmış. O, quşların dilini bilirmiş. Quşlara nəğmə oxumağı, uçmağı, üzməyi, qaçmağı öyrətmək istəyirmiş. Quşlar bu xəbəri eşidib aqilqocanın yanına gəlir. Durna, qartal, şahin və başqa quşlar aqil qocadan xahiş edirlər ki, onlara uçmağı öyrətsin.

Əmir və loğman

Bir gün Buxara əmiri ağır xəstələnir. Əmirlikdə olan həkimlərin heç biri onun dərdinə çarə qıla bilmir. Ağrıdan qovrulan əmir əmr edir ki, bilikli bir həkim axtarıb tapsınlar. Əmirin qoyduğu vaxt bitəndən sonra vəzir əmirin yatağına yaxınlaşıb baş əyir.

Bolqar xalq nağılı. Gümüş maral

Biri vardı, biri yoxdu, bir şah vardı. Bu şahın bir qızı vardı. Şah qızı böyüyəndə, atası onu ərə vermək istədi. Carçı bütün ölkəni gəzib bütün boyarları və vilayət hakimlərini saraya çağırdı.  

Əkinçi və oğlu

Bir əkinçi oğlu ilə şəhərə gedirdi. Yolda bir at nalı gördülər. Əkinçi oğluna dedi: