Ata oğullarına bir-biri ilə mehriban olmağı və həmişə bir-birlərinə kömək etməyi öyrədirdi. Ancaq oğulları itaət etmirdilər, həmişə mübahisə edirdilər.

Musiqi alətləri üç növə ayrılır: zərb alətləri, nəfəs alətləri və simli alətlər. Qədimdən bəri Azərbaycanda hər üç növdə musiqi alətləri geniş yayılmışdır. Zərb alətlərinin kökü hətta ibtidai insanların yaşadığı dövrə gedib çıxır. Bu dövrdə insanlar müəyyən vasitələrlə ritmlər yaradırdılar. Belə vasitələrdən biri də ayaqdöymə idi.

Bayrağın yaranmasının tarixi qədimdir. Əvvəllər bayraqları gəmilərdə qaldırırdılar. Limana yan alan gəmi öz bayrağını dorağacından asırdı. Şəhər əhalisi gəminin sahibini bayrağından tanıyırdı.

Bir bağbanın üç oğlu var idi. Bağban nə qədər çalışırdısa, oğlanlarını zəhmətə alışdıra bilmirdi. Özü də nə vaxt idi ki, xəstələnmişdi. Ona görə də bağı əkib-becərən yox idi. Uşaqlar bağa yaxın durmurdular.

Bir gün bir nəfər yolla gedirdi. Onun yolunun üstündə bir böyük daş var idi. Yolçu ucadan qışqırdı:

Qədim dövrlərdə bir zürafə var idi. Kiçik yaşlarında onun da, digər meşə heyvanlarında olduğu kimi, orta uzunluqda boynu var idi. Ən əsası da o idi ki, zürafə savannanın digər sakinləri arasında fərqlənmirdi, onlarla birgə yaşayıb, çalışırdı. Ancaq bir xüsusiyyəti var idi – hər şeylə maraqlanırdı. Bir yerdə maraqlı bir hadisə baş verərdisə, zürafə tez ora özünü çatdırırdı və nə baş verdiyini öyrənmək üçün bütün gücü ilə boynunu uzadardı.