Bu əhvalat lap qədim zamanlarda, mən hələ dünyaya göz açıb nağıllar söyləməyə başlamazdan qabaq olub. Ona görə də indi söyləyəcəyim nağıla diqqətlə qulaq asın. Bəlkə sabah əhvalınız belə yaxşı olmadı. Hə, əzizlərim, bir zamanlar bu yerlərdən kasıb-kusubların oğul və qızları nökər-qaravaş işləmək üçün Limerik qraflığına gedərdilər

Keçmiş zamanlarda bir insan var idi. O, tək yaşadığına görə çoxlu heyvanların yaşadığı meşənin yaxınlığında məskunlaşdı. Heyvanlar, insandan fərqli olaraq, çox idilər. Hamısı böyük və güclü idi. İnsan onların qarşısında balaca və çox zəif görünürdü. Hətta heyvanlar, bu qədər müdafiəsiz və zəif birinin, onların yanında yerləşməyə necə cürət etməsinə təəccüblənirdilər.

Qrayallılar çayın yanında məskən salmışdılar. Bir gün bərk yağış yağdı. Yağış o qədər güclü idi ki, əkin sahələri, ağaclar, suyun altında qaldı, mal-qaranı su yuyub apardı. Qrayallılar yağışa lənət oxumağa başladılar. Bunu eşidən bulud səmanı tərk etdi. Hər tərəfi duman bürüdü. Qrayallılar nə gündüzlər günəşi, nə də gecələr ayı, ulduzları görə bildilər.

Abbas kasıb bir kəndli idi. O, bütün günü özünə və ailəsinə yemək almaq üçün çalışır, boş vaxtlarında isə onu yoxsulluqdan xilas edəcək bir xəzinəni necə tapacağı haqda düşünürdü.

Bir dəfə dünyanın bütün quşları məsləhət üçün uçub sağsağanın yanına gəldilər. Dil-ağız elədilər ki, onlara yuva tikməyi öyrətsin. Sağsağan yuva tikməkdə ən ağıllı və pərgar quş idi. O bütün quşları bir yerə toplayıb onlara yuva tikməyin çəmini göstərirdi. O, əvvəlcə bir az palçıq götürdü, ondan torta bənzər girdə bir şey düzəltdi.

Qartal havada qanad açıb məğrur-məğrur süzürdü. İndi doğma yurd onu daha çox çəkirdi. Baxdıqca doymaq bilmirdi bu yerlərdən. Elə diqqətlə baxırdı ki, sanki hər qarış torpağını, daşını belə yaddaşına həkk edib, özü ilə bərabər əbədiyyətə aparacaqdı. Ona görə də gücü tükənənə qədər uçmaq istəyirdi. Arabir amansız əcəl haqqında düşüncələr könlünü sıxsa da, doğma yurdun füsunkarlığı, əzəməti qəlbini dağa döndərirdi. Qartal fəxr edirdi. O, fəxr edirdi ki, belə əsrarəngiz bir yurdda dünyaya göz açıb, boya-başa çatıb və burada da ömrünü bağışlayır.