Qədim zamanlarda bir qoca və bir qarı yaşardı.  

Kiçik bir evdə bir böcək yaşayırdı və adı Xırdabuynuz idi. Bu evi çox gözəl adlandırmaq olmazdı, çünki çatlamış köhnə kötük idi. Ancaq o qədər doğma, rahat, hər tərəfində yumşaq yosun vardı.

Şəhərin ara küçələrindən bir hambal çıxır. Bəstə boyu yükün altında əzilib getmişdi. Bir küncə çəkilib cibindən dəsmalını çıxarır. Qırışmış alnını silə-silə dərindən nəfəs alır. Dəsmalını cibinə qoyub yoxuşa baxır. Dərin bir nəfəs alandan sonar var-gücü ilə yoxuşa çıxmağa başlayır. Yük ağır, hava da olduqca isti idi. Hambal vaxt itirmədən yükü yiyəsinə təhvil verməyi fikirləşirdi. Yükü sahibinə çatdırdıqdan sonar bir ağacın kölgəsində oturub yeməyii yeyəcəkdi. 

Bir gün balaca bir siçan dünyanı dolaşmağa qərar verdi. Nənəsi yol çantası hazırlayıb onu yola saldı. Siçan sakit günəşli bir gündə yola çıxdı.

Qədim zamanlarda İrlandiyada yaşamış O'Tul adlı kral haqqında bir şey eşitmisinizmi? Ömrünün ixtiyar çağında kral O'Tulun qismətinə çıxmış gözlənilməz səadət barəsində nə deyə bilərsiniz? Bilmirsinizsə, qulağınız məndə olsun, nəql eləyim. Deyilənə görə, kral O'Tul cavan olanda bütün İrlandiyada ondan cəsarətli ikinci bir gənc tapmaq mümkün deyildi.

Sabah ayın biridir. Vüqarın 6 yaşı olacaq. Atası sevimli oğlu üçün sürpriz hazırlamışdı.