Son əlavə olunanlar

Nağıllar, hekayələr

Fin xalq nağılı. Dələ və ovçular

Biri var idi, biri yox idi, bir dələ və onun dörd balası var idi. Onlar sakitcə öz yuvalarında oturmuşdular, birdən itin hürməsini eşitdilər. Səs getdikcə yaxınlaşırdı. Deyəsən, meşədə ovçu peyda olmuşdu. Dələ balaları qorxdular, ana dələ isə deyirdi:

İsveç nağılı. Əmələ görə qiymət

Bir gün bir kəndlinin atı qaçdı. Kəndli onu axtarmağa yola düşdü. Az getdi, çox getdi, gəlib bir meşəyə çıxdı. Meşəni dolaşanda yoluna bir dağ çıxdı. Dağda bir dərə var idi. Kəndli dərəni keçmək istədi, aşağı baxanda orda bir ilan gördü. İlanın quyruğu bir daşın altında qalmış, yerindən tərpənə bilmirdi.

Qasım bəy Zakir. Dəvəsi itən kəs

Günlərin bir günü qoca bir kişinin dəvəsi itir. O, kədərli, qəmli gəzməkdənsə, günlərini şad və sevincli keçirirdi. Dəvəsinin itməsinə baxmayaraq, onun xoşbəxtliyi hər kəsi təəccübləndirirdi. Özünü ağıllı hesab edən bir adam dəvəsi itmiş kişi ilə rastlaşır.  

Anar. Əlifba

Mən balaca idim. Hələ məktəbə getmirdim. Nə yaza, nə də oxuya bilirdim. Heç öz adımı da oxuya bilmirdim. Çünki hərfləri tanımırdım. Ancaq payızda məktəbə gedəcəkdim. Əmim mənə bir neçə qəşəng kitab gətirdi.

Pəri Qasımzadə. Alpərin dostları

Günəş şüalarıyla  Alpərin yanaqlarını sığallayir, kipriklərini oynadırdi ki, onu yuxudan oyatsin.

Maralcığaz bacısı ilə necə dost oldu

Balaca maralcığaz böyük mehriban ailədə yaşayırdı. O, anasından və atasından başqa böyük qardaşı Robu da çox sevirdi. Amma hələ əməlli başlı gəzməyi də bacarmayan körpə bacısı Luya isə arabir hirslənirdi. Atası həmişə işdə, qardaşları isə məktəbdə olurdu. Anası adətən evdə olsa da, demək olar ki, bütün günü  bacısı ilə məşğul idi.