Biri var idi, biri yox idi, bir Tülbəy adlı tülkü, onun Tülxanım adlı arvadı, Tülşan və Tülcan adlı oğlanları var idi. Onların evi çox köhnəlmişdi. Tülbəyin isə iş görməkdən xoşu gəlmədiyindən ev günü-gündən sökülüb-tökülürdü. O, səhərdən axşama qədər çayxanada oturub boş-boş danışar, yalanla, böhtanla qonşuları bir-biri ilə savaşdırardı.
