Əzəmətli palıd ağacının qol-budaqlarında quşlar, qabığının altında həşəratlar, yarpaqlarının üstündə qurdlar, kökündə isə qarışqalar yuva qurmuşdular. Palıd darıxmağa heç vaxt tapmırdı. O qədər nəhəng, güclü, möhkəm idi ki, o ətrafda yaşayan canlılar onu özlərinə arxa-dayaq bilirdi. Düşünürdülər ki, bir təhlükə olsa, palıd onları qoruyar.