Uzun müddət Şimal qütbünə ən yaxın adanın məhz "Qrenlandiya" olduğuna inanılırdı. Bu düşüncəni 1900-cü ildə kiçik bir ada tapan məşhur qütb tədqiqatçısı Robert Pir təkzib etdi. Bu ada Qrenlandiyanın şimal sahillərində, Morris Cesup burnunun şərqində, Arktik (Şimal Buzlu) Okeanda kiçik bir ada olan Kaffeklubbendir. Kəşfdən 21 il sonra adaya ilk ayaq basan adam - Lauqe Kox oldu. Tədqiqatçı tərəddüd etmədən, Şimal qütbünə ən yaxın yerləşən adaya doğma Kopenhagendəki kafelərdən birinin adını verdi. 

Ada təxminən 700 m uzunluğunda dar bir zolaq şəklində olan quru sahədən ibarətdir; maksimum hündürlük dəniz səviyyəsindən təxminən 30 m-dir. 1996-cı ilə qədər Kaffeklubben - dünyanın ən şimal qurusu sayılırdı, lakin 1996-cı ildən bəri dünyanın ən şimal ərazisi -  ATOW1996 adası (American Top of the World) sayılır; Şimal qütbündən 707 km məsafədə yerləşir. 

Kaffeklubben adasında eyni adlı şirin sulu kiçik göl var ki, bu da ümumiyyətlə planetimizin ən şimal gölü və şirin su hövzəsidir. Göl 3,5 min il əvvəl geri çəkilən bir buzlağın əmələ gətirdiyi relyefin yerində meydana gəlmişdir. Göl kiçikdir, dərinliyi - 14 m-dir.

Sərt iqlimə baxmayaraq adada yosunlarlardan əlavə yay mövsümündə iki çiçək növü bitir. Adadakı şirin sulu göldə mikroskopik yosunlar - diatomlar yaşayır. Bianka Perrin və Fransanın Bezansondaki Franş-Konte Universitetindəki həmkarları tərəfindən edilən bir araşdırma nəticəsində məlum olmuşdur ki, diatomlar göldə təxminən 3,5 min il, gölün əmələ gəldiyi andan bəri mövcud olublar, lakin buzlaşma dövrünün başlaması ilə onların populyasiyaları tədricən azaldı və təxminən 2.4 min il əvvəl qalın bir buz qatının altında, günəş işığı olmadığı üçün, həyatda qala bilməyərək tamamilə göldən yox olmuşlar. 1920-ci illərə qədər su anbarı "dərin donma" şəraitində idi. Lakin 20-ci əsrin əvvəllərindən bəri baş verən iqlim istiləşməsi nəticəsində gölün buz təbəqəsi seyrəldi və 1960-cı illərdə göldə diatomlar yenidən peyda olmağa başladı. Tədqiqat zamanı su anbarında artıq 20-dən çox birhüceyrəli yosun növü aşkarlanmışdır. 

Qeyd edək ki, indiyədək ərimə yalnız yay mövsümündə gölün sahillərində baş verir, gölün böyük hissəsi isə iki metrlik buz qatı ilə örtülü qalır. Ancaq belə şərtlər də həyatın ortaya çıxması üçün olduqca uyğundur.

Alimlər bu şimal su anbarını "planetdə baş verən dəyişikliklərə reaksiya verən bir növ təbii termometr" kimi qiymətləndirirlər. Mütəxəssislər yerli canlıların növ müxtəlifliyinin yaxın gələcəkdə yalnız artacağına əmindirlər.