Şeirlər

Sevinc Nuruqızı. Çömçə

Qazana girib

Dolaşsa bir az.

İnanın, orda

Heç bir şey qalmaz.

 

 

Hamı çığırar:

-Çömçə, ay çömçə.

Ordan yemək çək,

Mənə bir nimçə.

 

 

Çömçə yeməyi

Daşıyar çölə.

Çalışar bizə

Yaxşı pay bölə.

 

 

Nə çox çəkər o

Nimçəyə, nə az.

Amma özünə

Yemək saxlamaz.