Şeirlər

Mir Sabir. Ülkər

Səhərdən bəri

Yağış yağırdı.

Ülkər otaqdan

Çölə baxırdı.

O, birdən dönüb

Söylədi: - Nənə,

Bəs günəş hanı

De görüm mənə?

Görmürsən, bala,

Hava qaralmış.

Günün üzünü

Buludlar almış.

– Yox, yox, ay nənə;

Bilirsən nə var?

Günəş gizlənib,

Yoxsa islanar.