Son əlavə olunanlar

Nağıllar, hekayələr

Zahid Xəlil. Ballı və Vız-vız

Ballı adında arı ilə Vız-vız adında milçək dostluq edirdilər. Onlar hər gün çəmənlikdə görüşür, hərə öz işi ilə məşğul olurdu. Ballı çiçəklərdən şirə çəkir, Vız-vız isə hara gəldi qonur, nə gəldi yeyirdi.

Reyhan Yusifqızı. İki gül

Yolun kənarında otların arasında iki gül bitmişdi. Güllər bütün günü başbaşa verib pıçıldaşır, bir-birini sığallayır, küləyə birgə sinə gərirdi. Günəş onların ən yaxın dostu idi. Gün çıxanda sevinir, onun istisinə qızınır, özlərini dünyanın ən xoşbəxt məxluqu sayırdılar.

Hiyləgər ilbiz

At yol boyu qaçırdı. Yolun kənarı ilə sürünən ilbizi görüb yüksək səslə ona səsləndi:

Afrika nağılı. Üç öküz və aslan

Bir vaxtlar üç öküz yaşayırdı: qara, ağ və narıncı. Bir gün tarlada çalışmaqdan yoruldular və sahiblərini tərk getməyə qərar verdilər. Öküzlər gəlib sulu otların böyüdüyü, şirin suyun olduğu bir yerə çıxdılar. Qısa bir zaman içində vəhşi təbiətdə azad yaşamağa uyğunlaşdılar; tədricən kürkləri hamarlaşdı, buynuzları nizələr kimi iti oldu, sürət və çeviklik baxımından vəhşi heyvanlardan geri qalmırdılar.

Rafiq İsmayılov. Peşələr necə yaranıb

Qədim zamanlarda insanlar indiki kimi yaşamırdılar. Onlar təbiətdəki nemətlərlə kifayətlənirdilər. Ovçular vəhşi heyvanları ovlayır, qadınlar meşədə, çəməndə bitən yeməli otlar, meyvələr yığırdılar. Onlar, əsasən, mağaralarda yaşayırdılar.

Abdulla Şaiq. Ata sözünün qiyməti

Varlı bir tacirin üç oğlu vardı. Tacir kiçik oğlunu daha çox istəyirdi. Böyük qardaşlar paxıllıq edib deyirdilər: “Görəsən, niyə atamız onu bizdən çox istəyir? Onun nəyi bizdən artıqdır?”