Nağıllar, hekayələr

Gülşən Orucova. Əbədi məşəl

Əhmədin babası Digah kəndində yaşayır. Bu kənd Bakının yaxınlığındadır. Balaca Əhməd tez-tez babasıgilə qonaq gəlir. Bir dəfə babası onu yaxındakı təpələrə gəzməyə apardı. Onlar “Yanardağ” deyilən yerə gəlib çıxdılar.

 

Burada yerdən alov çıxırdı.

 

Bunu görən Əhməd babasından soruşdu:

 

– Baba, bu yeri kim yandırıb?

 

Baba gülümsədi:

 

– Heç kim, bala. Yerin altından çıxan qaz öz-özünə alışıb yanır. Elə buna görə də Azərbaycana “Odlar yurdu” deyirlər.

 

Əhməd bir az düşünüb dedi

 

– Baba, atam məni Şəhidlər xiyabanına aparmışdı. Mən orada da alov gördüm. Oradan da qaz çıxır?

 

– Oğlum, o məşəl Vətən uğrunda həlak olanların xatirəsinə alovlanır. Əbədi məşəli insanlar heç vaxt sönməyə qoymurlar. Onun həmişə yanması qəhrəmanlarımızın xatirəsinin yaddaşlarda daim yaşamasına işarədir.