Biri var idi, biri idi, bir lovğa tısbağa ilə bir quş var idi. Bir gün tısbağa quşun yuva qurduğu ağacın kölgəsində dinclənirdi. Tısbağa quşun yuvasına baxıb lovğalanaraq dedi, “Sənin evin nə köhnədir belə! Sınmış budaqlardan düzəldilib, damı yoxdur, həm də çox kobud görsənir. Ən pisi də budur ki, onu özün qurmusan. Məncə, mənim belimdəki qabıqlı evim sənin evindən çox daha gözəldir”.
