Qonaq otağında tək idik - mən və köpəyim Bum. Ayaqlarımı masanın altında oynadırdım, Bum isə çılpaq dabanlarımdan yüngülcə dişləyirdi. Qıdığım gəldiyinə görə məni gülmək tutmuşdu. Masanın üstündəki divardan dünyasını dəyişmiş atamın böyük rəsmi asılmışdı - anam və mən onu bu yaxınlarda böyütmək üçün vermişdik. Bu rəsmdə atamın çox şən və mehriban bir üzü vardı. Ancaq Bum ilə oynayarkən, masanın kənarından yapışaraq stulda yellənməyə başlayanda mənə elə gəldi ki, atam başını yelləyir.

Qədimdə Qəbələ mahalında bir Nohur kəndi var idi. Bu kənddə Mətin adlı cavan rəssam yaşayırdı. O, rəssamlığı babasından öyrənmişdi. Baba nəvəsini Nohur gölünə aparar, ona rəssamlığı meşədə öyrədərdi. Bir dəfə Mətin babasından soruşdu:

Günlərin bir günü,  Ayı bilmədən Dovşanın ayağını tapdaladı. Dovşan elə bağırdı, az qaldı Ayının qulaqları tutulsun:

Qədim zamanlarda Yunan məmləkətində Heraklid adlı çox bilikli bir təbib var idi. 

Uzun müddət bundan öncə hələ məktəbdə oxuyan vaxtlarımda, müəllimlər hər bir soruşulan dərs üçün gündəliyə 1-dən 5-dək qiymət yazırdılar.

Son günlər Sincab çox həyəcanlı idi. Maral bunu görüb soruşdu: