Qırxbuğumlu düzündə cərgə ilə qurulmuş çadırların birində Arazla Afaq nənələri ilə qalırdı. Arası kəsilmədən qırx il müəllimlik eləyən Fəxrəndə qarının on iki nəticəsi vardı. Onun yaşı yetmişi haqlasa da, özünü gümrah hiss eləyirdi. Hər il iyun ayının əvvəllərindən avqustun axırlarına qədər Salvartı yaylağının soyuq bulaqlarından içər, bütün günü yediyi süd, qatıq, göy-göyərti olardı.  

Nə vaxtsa bir çar böyük şəhər salmaq fikrinə düşür. Bunun üçün o, əmr verir ki, onun ölkəsində olan bütün mahir bənna və xarratları toplasınlar. Onların arasında bir gənc bənna da vardı. Bu gənc toy gecəsinin ertəsi günü bura gəlmişdi.  

Hindistanda Ranqa adlı məşhur bir rəssam var idi. Ranqa incəsənət məktəbi açmışdı və orada tələbələrə rəssamlıq sənətinin incəliklərini öyrədirdi.   

Günlərin bir günü şir, qurd, bir də tülkü dost oldular. Şərt qoydular ki, hər nə tapsalar,  bir yerdə yesinlər - həm də bir-birinə kömək eləsinlər. 

Ana Həsənə yaxınlaşıb üzündən öpdü. Yorğanı üstünə çəkib getdi. Həsən gözüyumulu başını yorğanın altına soxub özünü gülməkdən güclə saxladı. Səssiz, için-için o qədər güldü ki...  

- Sirk gəlir, - deyib bütün balacalar həyətə qaçdılar ki, sirkin rəngli faytonlarını görsünlər.