Ceyhunla Lalə oynayırdılar. Xallı pianonun yanında idi.

Bir gün bir padşah öz sevimli şahini ilə dovşan tutmaq üçün ova çıxdı. O, şahini dovşanın arxasınca buraxıb, özü isə at çapdı.

Məktəb kitabxanasında çoxlu kitablar var idi. Bunların ancaq birindən sizə söz açacağam. Bu, “Azərbaycan nağılları” kitabı idi. Bu kitabdan iki dənə idi. Eyni ildə buraxılmasına baxmayaraq, biri təptəzə qalmışdı. O birinin isə əzilib sökülmüş vərəqləri cildin arasında zorla dayanırdı. Bu ki tab təzə kitabın yanında dayanmağa belə utanırdı. Heç bunu təzə kitab da istəmirdi. Ona rişxəndlə baxıb tez-tez deyirdi:

Şəhərdə evdə yaşayan siçan, çöldə tarlada yaşayan siçanın yanına qonaq gəldi. Tarlada yaşayan siçan qonağına yemək üçün noxud və buğda verdi. Ev siçanı yeyib doyduqdan sonra dedi:

Qar...qar...qar... edən qarğa hay-həşir saldı və göydə uça-uça ağladı.

Bir əcnəbi turist kəndə gəzintiyə çıxır. Yolda bir uzunqulaq görür. Uzunqulağın üstündə milli naxışlı qədim, köhnə bir çul var idi. Belə qədim əşyalar çox qiymətli hesab olunur. Turist çulu almaq istəyir. Ancaq fikirləşir ki, kəndli onu satmaz. Odur ki hiyləyə əl atır.