Əslində Günəşdən aldığı enerjinin miqdarına görə Yer kürəsinin səthində mənfi 20 dərəcə selsi şaxta olmalı idi. Məlumdur ki, biz Yer səthində orta hesabla müsbət 20 dərəcə selsi hərarətdə yaşayırıq. Bunun səbəbi Yer atmosferində su buxarı, karbon, metan, ozon və s. qazlardan ibarət təbəqənin mövcud olmasıdır. Bu təbəqə Yer atmosferində təxminən 25 kilometrlik yüksəklikdə yerləşir. Məsələ burasındadır ki, həmin atmosfer təbəqəsi Günəşin istilik şüalarını Yerə doğru maneəsiz buraxır, yəni bu istilik şüaları Yer atmosferində udulmadan keçirlər. 

Qeyd etmək lazımdır ki, həmin şüalar Yer səthindən əks olunub, həmin təbəqəyə çatanda, elə bil ki, möcüzə baş verir. Bu təbəqədə yerləşən həmin qazlar bu şüaları əks etdirərək yenidən Yerə qaytarırlar. Bu proses eynən insanların yerdə yaratdığı süni istixanalarda (parniklərdə) baş verən proseslərə bənzəyir. Bu səbəbdən Yer planetinin səthində hərarət 39 dərəcə selsiyə qədər yüksəlir. Belə tənzimləmə hesabına Yer səthində orta illik hərarət müsbət 18-20 dərəcə selsi olur. İstixanalarda da bu cürdür. Əgər bu təbəqə olmasaydı, onda Yerdə mənfi 20 dərəcə selsi şaxta olardı. Yerin də səthi Mars planeti kimi buzla örtülü olardı. Su maye halında deyil, buz halında olardı. Belə olan halda, insanlar üçün Yer səthində yaşamaq mümkün olmazdı.