Bir dəfə aclıqdan yorulmuş canavar çobandan yemək istədi. Çoban canavara böyük bir çörək dilimi verdi.

- İnsanların nə ləzzətli yeməyi var, qurd dedi. - Əgər belə bir yemək yesəydik, qoyunlarınıza hücum etməzdik. Bunu necə edirsiz?

- Bu uzun bir hekayədir, çoban qurda cavab verdi. - Əvvəlcə torpağı şumlamalısan.

- İndi yemək olar?!

- Yox. Bir dəqiqə gözlə. Sonra torpağı əkməlisən.

- İndi yemək olar?!

- Tələsmə. Dediyim kimi, bu uzun bir hekayədir. 

Və çoban canavara məhsulu necə gözləməyi, sonra məhsulu yığmağı, təmizləməyi, qurutmağı, dəyirmanda üyütməyi, bişirməyi anladan uzun bir hekayə danışdı ... Qurd isə bu arada ancaq bir sual verirdi: "İndi yemək olar?" və sonunda dözməyib dedi:

- Siz insanlar dadlı yeməklərə sahibsiniz, amma əmələ gəlməsi çox çətindir. Aydındır ki, qoyunlarınıza hücum edəcəyik.

Nəticə: Adi bir elektrik lampası işığının və ya su axan kranın üzərində belə insan əməyi var. Başqalarının əməyi qiymətləndirilməlidir və ən yaxşı yol isə - özün çalışmaqdır!