Ya Əlidi, ya Vəli,.

Kim ağıllı, kim dəli,

Nağıllar ölkəsində

Kim sağ qalır, kim ölü?

Bir qarı nənə yol ilə gedirdi. Yol kənarında əlində tutuquşu tutan oğlan yüyürüb qarıya çatıb, soruşdu:

– Qarı nənə, hara gedirsən?

– Neyləyirsən, a bala, çıx get yolunla.

Oğlan əl çəkmir.

Nənə hirslə:

– Cəhənnəmə gedirəm, əl çək-deyir.

Tutuquşu dillənir:

Olmaz... olmaz...

Oğlan yenidən dillənir:

– Nənə, nə istəyirsən?

Nənə:

– Ölmək istəyirəm, – deyir.

Tutuquşu dillənir:

– Olmaz... olmaz...

Oğlan soruşur:

– Qarı nənə, harda ölmək istəyirsən?

Nənə dillənir:

– Evimdə.

Tutuquşu dillənir:

– Olmaz... olmaz...

Oğlan:

– Nənə, daha nə istəyirsən?

Qarı nənə deyir:

– Bu tutuquşunun ətini yemək istəyirəm.

Tutuquşu həyacanla:

– Olmaz, olmaz, aman, olmaz!

Nənə, tutuquşunun qorxduğunu görüb gülür.

– Ay tutuquşu, niyə olmaz olmaz salmısan axı?

Tutuquşu qanadlarını yanlarına çırpıb dillənir:

– Nağılın qalıb, danışmamısan, oğlandan halını soruşmamısan, baba da səndən dünəndən küsüb, babayla hələ barışmamısan, evində ölsən uşaqlar qorxar.

Bax, buna görə də,

Olmaz... olmaz... qarı nənə, olmaz...

Nənə deyir:

– Ay tutuquşu, sən bunları hardan bilirsən?

Tutuquşu:

– Uça bilmirəm, amma gəzirəm, babayla səni hər gün görürəm. Ay nənə, səndən çox şey demirəm, tək bircə dəfə nağıl diləyirəm. Nağıl deməmiş, amandı, ölmə, ölmə!

Nənə güldü. Tutuquşuya dedi:

Qonaq gəl axşam bizə,

Xaşıl bişirim sizə.

Bir də hər gün bolluca,

Nağıl deyərəm, sizə.

Tutuquşu sevinir və deyir :

– Sağ ol ay nənə, sağ ol,

Var ol, ay nənə, var ol!

Uşaqlar, haydı, haydı, qarı nənə sağdı, biz də gedək qonaqlığa! Nənə bizi gözləyir, bizə nağıl danışacaq!